หลวงปู่เอี่ยม พระเกจิผู้ศักดิ์สิทธิ์เหนือกาลเวลา
หลวงปู่เอี่ยม ปฐมนาม (อ่านว่า ปะถะมะนามะ) พระเกจิที่มีชื่อเสียงผู้มีอภิญญาด้านกรรมฐานและวิชาคม เป็นผู้แต่งพระคาถาโสฬสมงคล ท่านเกิดในรัชกาลที่ 2 เมื่อปีฉลู พ.ศ. 2359 เป็นบุตรนายนาค นางจันทร์ โดยมีพี่น้องท้องเดียวกัน รวมด้วยกัน 4 คน คือ 1. หลวงปู่เอี่ยม 2. นายฟัก 3. นายขำ 4. นางอิ่ม ท่านเป็นชาวบ้านแหลมใหญ่ อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี
เมื่อปี พ.ศ.2381 ท่านอายุ 22 ปี ได้อุปสมบทที่ วัดบ่อ นนทบุรี ต่อมาท่านได้ย้ายไปประจำพรรษาที่ วัดกัลยาณมิตร ธนบุรี เพื่อศึกษาพระปริยัติธรรม และแปลธรรมบท ถึง 7 พรรษา ต่อมาท่านจึงได้ย้ายไปจำพรรษาอยู่ที่ วัดประยูรวงศาวาส จนถึงปี พ.ศ. 2389 นายแขก สมุห์บัญชี ได้นิมนต์หลวงปู่เอี่ยม ไปจำพรรษาเจริญพระกัมมัฏฐานเป็นเริ่มแรก และได้ศึกษาอยู่ 5 พรรษา
ถึงปี พ.ศ. 2396 ญาติโยมในภูมิลำเนาเดิมที่คลองแหลมใหญ่ (ปัจจุบันคลองพระอุดม) อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี ได้มานิมนต์หลวงปู่เอี่ยม กลับไปปกครอง วัดสว่างอารมณ์ หรือ วัดสะพานสูง ในปัจจุบันนี้
หลวงปู่เอี่ยม ได้ออกจากวัดสะพานสูง เดินธุดงค์ไปแถบประเทศเขมร ระหว่างธุดงค์ท่านได้ไปพบชีปะขาวชาวเขมรชื่อว่า จันทร์หลวงปู่เอี่ยม ได้ร่ำเรียนวิชาอิทธิเวทย์ อยู่หลายปี จนกระทั่งพระและชาวบ้านนึกว่าท่านมรณภาพไปแล้ว จึงได้ทำสังฆทานแผ่ส่วนกุศลไปให้ท่าน หลวงปู่เอี่ยมทราบได้ด้วยญาณ ท่านจึงเดินทางกลับมายังวัดฯ
หลวงปู่เอี่ยม เดินธุดงค์ไปตามป่าเขาเป็นเวลาหลายปี ท่านจึงไม่ได้ปลงผม,โกนหนวด ผมท่านจึงยาวถึงบั้นเอว หนวดเครายาวเฟิ้ม จีวรก็ขาดรุ่งหริ่ง พร้อมมีสัตว์ป่าติดตามท่านมาด้วย เช่น หมี, เสือ, และงูจงอาง ฯลฯ
จากธุดงค์เจริญกรรมฐานในครั้งนี้ หลวงปู่เอี่ยม สำเร็จวิชา “โสรฬ” ทั้งยังมีอาคมฉมัง วาจาสิทธิ์ มักน้อย สันโดษ มีเมตตาธรรมสูง ให้ความช่วยเหลือญาติโยมทุกคนเมื่อเกิดทุกข์ ท่านได้สร้างเครื่องรางที่เป็นที่นิยมไว้มากมาย พระปิดตา และตะกรุดโทนมหาโสฬสมงคล ท่านเป็นต้นแบบในการพัฒนาวัดและพระพุทธศาสนาให้เจริญรุ่งเรืองจนถึงปัจจุบันนี้
ก่อนที่หลวงปู่เอี่ยมจะมรณภาพ นายหรุ่น แจ้งมา ซึ่งเป็นลูกศิษย์ที่ใกล้ชิดได้ขอร้องท่านว่า “ท่านอาจารย์มีอาการเต็มที่แล้ว ถ้าท่านมีอะไรก็กรุณาได้สั่งและให้ศิษย์เป็นครั้งสุดท้าย” ซึ่งหลวงปู่เอี่ยมก็ตอบว่า “ถ้ามีเหตุทุกข์เกิดขึ้น ให้ระลึกถึงท่าน และเอ่ยชื่อท่านก็แล้วกัน”
หลวงปู่เอี่ยม มรณะภาพด้วยโรคชรา เมื่อวันอาทิตย์ ขึ้น 8 ค่ำ เดือน 9 (วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2439) สิริอายุรวม 80 ปี 59 พรรษา
.
ประวัติ วัดสะพานสูง (วัดสว่างอารมณ์)
วัดเก่าแก่ ตั้งอยู่ที่ ต.คลองพระอุดม อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี เดิมชื่อ วัดสว่างอารมณ์ เปลี่ยนชื่อเป็น วัดสะพานสูง เหตุเพราะ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส วัดบวรนิเวศวิหาร ได้เสร็จไปตรวจการคณะสงฆ์ และได้เสด็จมาที่ วัดสว่างอารมณ์ ท่านทอดพระเนตรเห็นสะพานสูงข้ามคลองวัด (คลองพระอุดมปัจจุบันนี้) ซึ่งชาวบ้านก็เรียก วัดสว่างอารมณ์ นี้ว่า วัดสะพานสูง อยู่แล้ว ฉะนั้นสมเด็จกรมพระยาวชิรญาณวโรรสทรงเห็นว่า สะพานสูงนี้เป็นนิมิตหมายอันดี และชาวบ้านก็นิยมเรียกกันติดปากว่า วัดสะพานสูง จึงได้ทรงประทานเปลี่ยนชื่อวัดนี้ว่า “วัดสะพานสูง” จนตราบเท่าทุกวันนี้
เมื่อท่านมาอยู่วัดสะพานสูงใหม่ๆ วัดมีสภาพชำรุดทรุดโทรมมาก และมีพระประจำวันพรรษาเพียง ๒ รูปเท่านั้น ท่านจึงได้ปรารภกับ หลวงพิบูลย์สมบัติ ชาวบางลำภู พระนคร ให้ช่วยเรื่องการทำอุโบสถและถาวรสถาน หลวงพิบูลยสมบัติ ท่านจึงได้บอกบุญหาปัจจัยมาสร้างวัด งานนั้น หลวงปู่เอี่ยม จึงได้เริ่มสร้างพระปิดตาและตะกรุดเป็นครั้งแรก เพื่อเป็นของชำร่วยมอบให้แก่ผู้บริจาค วัดสะพานสูงจึงเจริญรุ่งเรืองขึ้น
.
.
.
ขอบคุณข้อมูลและภาพจาก…
.
.
Th.wikipedia.org
Pinterest.com
thairath.co.th
th.trip.com
maps.google.com
monkhistory.kachon.com
